OPIS KAZACHSKIEGO WOLKODAWA - TOBIET
Na podstawie publikacji : "OD WYMYSŁÓW DO RZECZYWISTOŚCI „
Autor: Kożachmietow A. D. Współautor: Małaszewicz Tłumaczyła : Justna Jahimczak
FRAGMENTY
„…Dla dobra rasy i jej miłośników, a także na szkodę komercyjnej działalności „hodowców” będących zwolennikami „lisa Alisa i Kota Bazylego”, przedstawimy ogólny i krótki opis kazachskiego wołkodława".
Wygląd zewnętrzny kazachskiego wołkodława bardzo przypomina opisy tybetańskiego doga – to duży, mocnej budowy pies, z pewną tendencją do limfatyczności ze względu na rozwiniętą i miejscowo występującą tkankę podskórną .
1).
2)
1) sylwetka DOGA tybetanskiego 2) owczarek śrokowoazjatycki
Średni wzrost psa samca to od 72 - 75 centymetrów w kłębie.
Jest idealnie przystosowany do życia w klimacie z wielkimi spadkami temperatury i cała jego budowa anatomiczna mówi o jego ewolucji w warunkach ostrego, kontynentalnego klimatu.
Ciężka głowa z dużą spłaszczoną od góry czaszką, z ostro zaznaczonymi łukami brwiowymi i zaznaczonym guzem potylicznym.
Czoło szerokie, przejście z czoła do kufy /stop/ płynne, ale wyraźnie zaznaczone.
Kufa niewiele krótsza od czaszki, pojemna z szeroką, dużą i czarną truflą nosa, która ma formę prostokąta.
Górna warga jest gruba, sięgająca do dolnej krawędzi żuchwy .
Żuchwa szeroka, kości policzkowe potężne, dobrze zaznaczone.
Przy pochyleniu głowy na czaszce mogą tworzyć się fałdy.
Uszy zazwyczaj kopiowane, nisko osadzone , trójkątnego kształtu.
Oczy małe, okrągłe, głęboko osadzone, dobrze chronione przez łuki brwiowe.
Przy charakterystycznym pochyleniu głowy, spojrzenie daje wrażenie groźby.
Zęby białe i duże
Szyja nisko osadzona, potężna, z dobrze rozwiniętym podgardlem.
Format ciała nieco wydłużony, na skutek czego psy tej rasy zazwyczaj nie są wysokonożne .
Korpus masywny, z szeroką i głęboką klatka piersiową, żebra okrągłe. Lędźwie szerokie, dobrze umięśnione.
Kłąb wysoki, potężny, dobrze umięśniony, za kłębem przy dopuszczalnym „wysokim zadzie” może tworzyć się wklęśnięcie tzw. „pieriesleżyna " , jednak grzbiet w każdym przypadku jest twardy i sprężysty .
Brzuch nisko opuszczony, prawie do poziomu dolnej linii klatki piersiowej.
Tkanka podskórna dobrze rozwinięta na całym ciele, zwłaszcza w rejonach szyi, kłębu i pod klatką piersiową ..Praktycznie wszyscy „kynolodzy od azjatów” taki rozwój tkanki podskórnej u CAO tłumaczą ochroną od wilczych kłów, podczas gdy my uważamy, że jest ona wynikiem ewolucji rasy w surowych warunkach klimatycznych . Tkanka podskórna na równi z bardzo gęstą sierścią utrzymuje temperaturowy bilans ciała , a także odżywia organizm w czasie gdy brakuje wody i pożywienia , podobnie jak „garby” u wielbłąda lub u „kurdiuk” kazachskiej rasy owiec. Dopiero potem, dzięki „szczęśliwemu zbiegowi okoliczności” służyć może do ochrony mięśni od kłów drapieżników.
Sierść kazachskiego wilkodława jest gruba, szczelnie przylegająca do ciała, z mocno rozwiniętym podszerstkiem, długość włosa okrywowego dochodzi do 10 centymetrów.
Na szyi u psów samców często tworzy grzywę, a na policzkach „bokobrody”.
Sierść na głowie i przedniej części jest krótka. Charakterystyczną cechą pokrywy włosowej kazachskiego wilkodława , jest nieprzemakalność w dosłownym tego słowa znaczeniu – „woda spływa jak po kaczce”.
UBARWIENIE
Ubarwienie nie jest zbyt różnorodne – czarne, bure, szare, rude – wszystkie ubarwienia mają różne odcienie i zazwyczaj jasne podpalania.
.
Czterookie - Turkuzy
Często u psów nad oczyma występują jasne plamy i jasne wybarwienia wokół oczu, o wyglądzie „okularów”. Psy ciemniejszego ubarwienia z jasnymi plamkami nad oczyma nazywane są „czterookimi”.
Na ich temat w Kazachstanie do tej pory krążą różne przesądy.
Ich korzenie tkwią w kulcie psa w dawnych wiekach, a przekształciły się w przesądy wraz z nadejściem islamu.
Psy pstrokatego -„piegowatego”, pstrego -„łaciatego” i białego ubarwienia spotyka się rzadko.
Nogi kazachskiego wilkodława są grube i masywne, dobrze umięśnione, przy czym nie tylko tylne ale i przednie, podczas oglądania od tyłu czy z przodu - równoległe. Kazachskie tobiety jak już było wspominane nie są wysokonożne.
Długość przedniej nogi od łapy do stawu łokciowego jest mniej więcej równa połowie wysokości w kłębie.
Kąty stawów są dobrze zaznaczone, czego wynikiem są sprężyste, powolne ruchy.
CHARAKTER
Kazachskie wilkodławy posiadają złożony charakter. Pies ma wyraźne społeczne zachowania. Agresywnie reaguje na obecność potencjalnego rywala w hierarchicznym układzie.
Problemy hierarchii są zazwyczaj rozwiązywane za pomocą walki, która odbywa się według szlachetnych, ustanowionych przez naturę reguł.
Walka praktycznie nigdy nie kończy się śmiercią jednego z przeciwników, z wyjątkiem przypadków „aspołecznych” zachowań, które w zasadzie zawsze są dowodem na „nieczystość krwi” i zachwiania typowej psychiki.
Każdy osobnik zajmuje swoje miejsce w stadzie i wykonuje swoje obowiązki.
W kontaktach z człowiekiem kazachski wilkodław jest niezależny, nienarzucający się i oddany. Zachowuje się jak „równy z równym” z człowiekiem, można powiedzieć że
jest partnerem a nie sługą – inaczej niż większość psów innych ras.
Ciężko znosi niezasłużoną karę i może to łatwo spowodować utratę kontaktu z właścicielem. W stosunku do obcych jest nieufny, ale nie agresywny/złośliwy.
Wrogość przejawia ostrzeżeniem, w niektórych przypadkach nieprawidłowego zachowania w stosunku do niego czy do właściciela. Ma instynkt ochrony terytorium, przy tym kazachski wilkodław nie „szczeka bez powodu”. W porównaniu z psami innych ras i odmian CAO, to po prostu milczek.
Cechą wrodzoną jego charakteru jest agresja w stosunku do drapieżników, zwłaszcza wilków i psów przypominających swoim wyglądem wilka. Z uwagi na tę ceche, w mniejszym czy większym stopniu występującą u wszystkich azjatyckich wilkodławów, ring wystawowy tych psów nie powinien być umieszczony w pobliżu ringu psów zewnętrznie przypominających wilka.
Tobiet na nieznanym sobie terenie zachowuje się spokojnie i nie agresywnie.
INTELEKT
Posiadając wysoki intelekt, kazachskie wilkodławy są zdolne ocenić każdą złożoną sytuację i niezależnie podejmować decyzję.
Z tego to powodu, cechy charakteru kazachskich wilkodławów stanowią poważną przeszkodę w wykorzystywaniu ich w charakterze służbowych psów.
UWAGA : Chcielibyśmy wyraźnie zaznaczyć, że środkowoazjatyckie wilkodławy uważane są za najbardziej bezpieczne psy na świecie w stosunku do człowieka, a kazachski wilkodław- tobiet jest najbezpieczniejszy dla człowieka ze wszystkich odmian azjatyckich wilkodławów!!!...”
Na podstawie : "OD WYMYSŁÓW DO RZECZYWISTOŚCI „
Autor: Kożachmietow A. D. Współautor: Małaszewicz Tłumaczyła : Justna Jahimczak
Może ten link tez kogoś zainteresuje, szczególnie, że jest też wersja strony po angielsku: http://www.tobet.kz/index_eng.html
Ciekawe linki o Tobietach:
http://koordinator.security-dog.org/statiya/daniyar/index.html
http://coordinator-ua.org/statiya/territoria.html
Opracowała : Małgorzata Dustet
