Pierwsze były marzenia, o swoim miejscu na ziemi, przestrzeni, spokoju i ciszy. Przyroda która nas urzekała zawsze była w oddali. Rozmyślenia, plany w      końcu się spełniły. Kupiliśmy nasze upragnione ranczo. Decyzja o zakupie azjatki naszej Tori zapadła po długim namyśle i wertowaniu wiadomości o rasie. Od początku zafascynowała nas swoim charakterem, miłością jaką okazała, przywiązaniem do wszystkich domowników. Nieustępliwa, zadziorna do obcych dała nam poczucie bezpieczeństwa.

 Zauroczeni inteligencją tej rasy dokupiliśmy psa Bakshiego  o podobnym  pochodzeniu co  Tori.  . Był to  strzał w dziesiątkę. I tak zaczęła się nasza przygoda.  Pociechy korzystają z pełnej wolności na dużej posesji, pilnują nas, dobytku i zwierząt domowych.  I w takich warunkach  właśnie  najlepiej   uwidacznia się   ten niezwykły  użytkowy charakter azjatów. Psy wkomponowały się w nasz świat i już nie wyobrażamy sobie życia bez nich.

 Hodowlą zajmujemy się z pasji do tej niezwykle dumnej rasy jaką jest Owczarek środkowoazjatycki. W miarę   zagłębiania się  w jej historie i  zalecenia ekspertów   dotyczące jej dalszego rozwoju , wybraliśmy kontynuację  hodowli owczarka  turkmeńskiego według  najstarszych  linii   Czarnego Ekemena i Garun Beja , których  przedstawicieli  odnaleźliśmy w rodowodach  naszych psów ...  .

  W hodowli  zwracamy szczególną  uwagę na  3  wartości :  zdrowie  - charakter i  eksterier  - starając się jednocześnie  stale    doskonalić   nasz materiał  hodowlany  ,  aby  nie zatracić    najbardziej  pierwotnych  i niepowtarzalnych  cech  charakteru  tych psów,    które   od małego  szczeniaka   zadziwiają     nadzwyczajną   mądrością  ,  dojrzałością   ,  opiekuńczością   i samodzielnością   -  cechami   na tyle  odróżniającymi  je od innych ras ze   podział   na „   AZJATY  i inne psy    „ …  jest w pełni uzasadniony.

 

 

 

 

                               W  DBAŁOŚCI O CZYSTOŚĆ KRWI …..  

  Wprowadzenie

Hodowla  owczarka środkowoazjatyckiego   rozpoczęła się w  Leningradzie  w roku 1957r. Materiałem genetycznym  rozpoczynającym hodowlę były  sprowadzone  z Turkmenii    aborygenne ałabaje   ,   pracujące przy stadach  owiec.    Waga  sprowadzonych  samców wynosiła  w tym czasie  od 30- 40 kg  . Warto tez zaznaczyc że  optymalny wiek pracy ałabaja przy stadach to   - 15 lat.  

Rozpoczęciu  hodowli   towarzyszyła   szeroka  polemika   odnośnie tendencji rozwoju rasy  owczarka  środkowoazjatyckiego   …. w której  przeważała opinia  rosyjskich ekspertów     J. Myczko i   W. Bielienkiego    określająca   aborygenne ałabaje   jako  „ rzadki  diament -  potrzebujący oszlifowania w szybko postępującym procesie „    a krytyka  ze strony  ekspertów  z Azji  że  : „  Wydaje się być niewłaściwym mówienie o szybkim progresie grupy rasowej, oszlifowaniu czegoś co naturalnie powstało w ciągu ponad czterech tysięcy lat. „ 
 spotkała się  z  odpowiedźią    J.Myczko :    

     „To nasza, krajowa rasa i nikt nie może określać nam, jaki to ma być pies. Owczarek środkowoazjatycki będzie taki, jak my rosyjscy selekcjonerzy zechcemy i na tyle dobra, na ile będziemy mogli ją taką uczynić…”

Zakładano  wyhodowanie imponującego  wzrostem i siłą  „NAD PSA”    o którym  marzy każdy potencjalny właściciel   … 

  Obserwacje , refleksje i   wnioski  Hodowli  ‘ z Wardynia „     

 Od czasu  powstania   Wzorca FCI  dla rasy  „owczarek środkowoazjatycki „  ,   w  wypowiedziach  niektórych  ekspertów   zarówno rosyjskich jak i z  krajów   pochodzenia  rasy ( Gorelov -  Turkmenia, Tadżykistan  )   spotkaliśmy się z  obawami ,  że aby sprostać   wymaganiom  w/w  WZORCA   , może  dochodzić  do  domieszek  krwi , innych ras hodowlanych , co  zresztą , zbiegiem czasu , naszym zdaniem  ,   stało się faktem .

Niewątpliwie   dokonywano nieoficjalnych  skojarzeń    aborygenów z   psami  współczesnych ras hodowlanych  ,  w zależności  od  założonego celu  , tak np.       aby podwyższyć  wzrost  kojarzono   z dogiem niemieckim ,  aby zwiększyć  waleczność   z amstafami i bulowatymi ,  aby  poszerzyć klatkę piersiową  i  powiększyć   głowę  z Cane Corso,  aby  pogrubić  kość – z bernardynami ,  czy nowofundlandami ,    etc, etc…..

W  konsekwencji  tych   praktyk   psy docierające do rąk polskich hodowców   z  hodowli rosyjskich    nie zawsze  okazywały  się    genetycznie „czyste „   o czym niestety najczęściej można było się przekonać  w trzecim lub czwartym  pokoleniu   , gdyż fakt  ujawniania się domieszek to  kwestia  skojarzeń  kilku  następnych   pokoleń . 

My jako hodowla   aby uniknąć  niebezpieczeństwa  skażenia  rasy   i aby  potomni owczarków środkowoazjatyckich     zachowały jak najwięcej typowych  pierwotnych  cech  ,   z każdym miotem staramy    się „czyścić  „ krew  rodzących się  w hodowli   szczeniąt  .  Priorytetem   jest  jak najstaranniejsze dobieranie   par hodowlanych  pod względem :  pochodzenia ( Regionu ),  typu i   zachowania…..

 Opieramy się tylko na sprawdzonych reproduktorach -  dających wyrównane  potomstwo  o  zrównoważonej psychice ,  typowym umaszczeniu i stróżującym charakterze…    Planujemy wprowadzać   do  hodowli wyłącznie   osobniki   czystej  krwi   turkmeńskiej  , według     uznanych linii hodowlanych -  poparte  udokumentowanym pochodzeniem  z uznanych  ośrodków  z tradycjami… Najlepszym  jednak  uwiarygodnieniem   pochodzenia jest dla  nas   podobieństwo do przodków.   Z doświadczenia wiemy , że    używanie  w  hodowli nie sprawdzonych reproduktorów , lub  nieodpowiednio dobranych typem , stwarza niebezpieczeństwo , między innymi  , dużego rozrzutu  szczeniąt  w  miocie,  często bez wyraźnych cech rasowości  lub z odwrotnie z wyraźnymi cechami innej rasy ,  bez  azjatyckiego wyrazu  i charakteru  przypominającego  raczej   charakter  psów  z  ras bojowych ……           

Dlatego radzimy potencjalnym  klientom , aby  przed zakupem   szczeniąt   zapoznali się z opisem rasy  i cechami  zachowania   aborygennych  psów  oraz  ich pierwotnym przeznaczeniem  ,    starali się obejrzeć  i sprawdzic  zachowanie  i wygląd    rodziców    , a także  ( o ile jest to możliwe  )    eksterier   dalszych przodków,  chociażby z fotografii  i  zweryfikować   wzajemne podobieństwo  .  

 Taka analiza  rodowodów   jest   zalecana ,  ze względu na  przypadki    wpisywania   do rodowodów    jako rodziców  , psów  nie mających   nic wspólnego z pokazywanym miotem    Nie trudno   sobie wyobrazić  , że  szczenię po wyrośnięciu-nie tylko nie będzie miało wyglądu i charakteru ,,oficjalnych" przodków,ale co gorsze , może nie mieć wogóle azjatyckiego wyglądu, a w konsekwencji ( co najważniejsze ) azjatyckiego charakteru , który jest unikalną cechą owczarka środkowoazjatyckiego odróżniącego go od wszystkich innych istniejących ras.....

Od 01.01.2015  r.  można  żądać  od hodowcy badań DNA     .  

  Robert Chojecki

 Literatura : 

Wypowiedzi autorów :  Łabuński, Gorelov, Myczko, Bielienkij  , Ajsenberg